மாறுபாடில்லாத முற்றிய பக்தியில் திளைப்பவன் தான் காண்பதெல்லாம், கேட்பதெல்லாம், உணர்வதெல்லாம் தான் வணங்கும் கடவுளாகவே பாவிக்கிறான்.
அத்தகைய பாவனையில் மாணிக்கவாசகப் பெருமான் திருப்பள்ளியெழுச்சியில் இரண்டாவதாக ஒரு பாடலை பாடியுள்ளார். பாடல் கடைசியில்.
காலையில் சூரியன் கீழ்த்திசையில் உதிப்பான். இருள்விலகும். புள்ளினங்கள் எல்லாம் விழித்து சந்தோஷமாய் கூவும். சூரியன் தன் இதமான வெப்பமென்னும் சாவி கொண்டு தாமரை மலர்களின் கதவுகளைத் திறப்பான். இதற்காக காத்திருக்கும் வண்டினங்கள் தாமரை மலர்களை பறந்து வந்து மொய்க்கும். இதுதான் நாம் சாதரணமாக காணும் காட்சி. மாணிக்கவாசகப் பெருமானுக்கு இது எப்படி காட்சியளிக்கின்றது என்று பாருங்கள்.
உலகத்துக்கு ஒளி அளிப்பதற்காக ஒரு சூரியன் எழுகிறானாம். அதுப்போல் தன் பக்தர்களுக்கு உள்ஒளி கிடைப்பதற்காக சிவனின் திருமுக மண்டலத்திலிருந்து ஒரு அருணன் (சூரியன்) தோன்றுகிறானாம். அந்த சூரியனின் பெயர் கருணையாம். கருணையெனும் சூரியன் உதித்தவுடன் தாமரை மலர்கள் மலர வேண்டுமல்லவா! இங்கேயும் ம்லர்கின்றது. சிவபெருமானின் நயனங்கள் என்ற தாமரை மலர்கள் மலர்கின்றது. மலர்ந்தவுடன் அதில் தேன் பருக பக்தர்கள் எனும் வண்டின் குழாம்(கூட்டம்) வந்து சூழ்ந்து மொய்க்கின்றதாம். ஆஹா! என்ன அருமை!
பக்தியில் திளைப்போர் நிச்சயம் இந்தப் பாடலிலும் திளைப்பார்கள்.
அருணன்இந் திரன்திசை அணுகினன் இருள்போய்
அகன்றது உதயநின் மலர்த்திரு முகத்தின்
கருணையின் சூரியன் எழஎழ நயனக்
கடிமலர் மலரமற் றண்ணல்அங் கண்ணாம்
திரள்நிரை அறுபதம் முரல்வன இவையோர்
திருப்பெருந் துறையுறை சிவபெருமானே
அருள்நிதி தரவரும் ஆனந்த மலையே
அலைகட லேபள்ளி எழுந்தரு ளாயே.
பொருள்: சூரியன் இந்திரனின் திசையாகிய கிழக்கு திசையை அடைந்தான். அதனால் இருள் விலகியது. அதுபோலவே சிவபெருமானே! உன்னுடைய திருமுக மண்டலத்திலிருந்து கருணையெனும் சூரியன் மேல் எழ எழ உன்னுடைய நயனம் எனும் தாமரை மலர்கின்றது திருப்பெருந்துறையில் வீற்றிருக்கும் சிவபிரானே! அருளெனும் செல்வத்தை எங்களுக்கு தருவதற்காக வரும் ஆனந்த மலையே! தாமரையை மொய்க்க திரண்டு வரும் ஆறுகால்கள் உடைய வண்டுகள் போல் நாங்களும் உன் திருகண்களெனும் தாமரையை மொய்க்க கூட்டமாகவும் வரிசையாகவும் வருகிறோம். ஓயாது அருளெனும் அலைவீசும் கடலே! பள்ளி எழுந்தருள்வாயாக.
No comments:
Post a Comment