சொன்னது கண்ணன்

கர்மண்யேவாதி⁴காரஸ்தே மா பலே²ஷு கதா³சன |

மா கர்மப²லஹேதுர்ப்பூ⁴ர் மா தே ஸங்கோ³ஸ்த்-வகர்மணி ||

-47, ஸாங்க்ய யோகம், பகவத்கீதை

செயலிலேயே உனக்கு அதிகாரம்; ஒருபோதும் பயனில் இல்லை; பயனைக் கருதிச் செயல் செய்பவனாக இராதே. செயலின்மையில் உனக்குப் பற்றும் ஏற்பட வேண்டாம்.

பகவத்கீதையில் மிக முக்கியமான ஸ்லோகம் இது. இதற்கு பல ஆன்றோர்களும் சான்றோர்களும் பல அற்புதமான விளக்கவுரை அளித்துள்ளார்கள்.

இந்த ஸ்லோகத்திற்கு எளியேன் கற்றதை, உணர்ந்ததை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகிறேன்.

கடமையை செய்! பலனை எதிர்பாரதே! என்று ஸ்ரீ கண்ணபிரான் சொன்னதாக பல பேர் உரைக்கிறார்கள். உண்மையில் கண்ணன் அப்படிச் சொன்னதாகத் தெரியவில்லை.

ஒருவனுக்கு எது சுதர்மமோ அதை அவன் செய்தேயாக வேண்டும். எல்லாச் செயலுக்கும் எதிர்வினை (பலன்) உண்டு.

செயலை செய்யதான் உனக்கு அதிகாரம். ஆனால் அதனால் உண்டாகும் பலன்மேல் அதிகாரம் செலுத்த உனக்கு உரிமையில்லை என்றுதான் கோவிந்தன் சொல்லுகிறான்.

ஒரு செயலுக்கு இரண்டு விளைவுகள் உண்டாகாது. அப்படி உண்டாகுமானால் அதை செய்வது நம் மனமே!

செயலை செய்யும் போதே அதன் பலன் இப்படி இருக்க வேண்டும் என்று நாம் (அதாவது நம் மனம்; நாமும் நம் மனமும் வெவ்வேறல்ல) முடிவு செய்து விடுகிறோம். எதிர்ப்பார்க்கிறோம்.

முடிவு எதிர்ப்பார்த்ததுப் போல் இல்லையெனில் வருகின்ற பலனை இரண்டாவதாகப் பார்க்கிறோம்.

சரி! பலனை எதிர்ப்பார்த்தே ஒரு செயலை செய்கிறோம். அதன் பலனும் விரும்பியதைப் போல அமைந்துவிடுகிறது. பின் என்ன செய்வோம்?

அந்தப் பலன்மேல் அதிகாரம் செலுத்த ஆரம்பிப்போம். சந்தோஷம் கொடுத்த அந்தப் பலனை தக்க வைத்துக்கொள்ள போராடுவோம்.

ஒருவேளை பலன் விரும்பாதது போல் நடந்துவிட்டால் கவலை அடைகிறோம். அப்போதும் கவலை அளிக்கும் அந்த பலன்மேல் அதிகாரம் செலுத்த முயற்சிக்கிறோம்.

அத்துன்பத்தை அப்படியே ஏற்றுக் கொள்ளாமல் அதை நம் வாழ்விலிருந்து விரட்டியடிக்கப் பார்க்கிறோம்.

இப்படி ஏற்படக்கூடிய பலனுக்காக போராடிப் போராடி நிகழ்கால வாழ்வை தொலைக்கிறோம்.

நிகழ்காலத்தில் வாழ்வதன் மகத்துவத்தையே கிருஷ்ணன் இங்கே வலியுறுத்துகிறான்.

செயலின் மேல் இருக்கும் கவனம் பயனின் மேல் திரும்பினால் செயலில் நமது முழுத் திறமையும் வெளிப்படாமல் போய்விடும். முழுத் திறமையும் வெளிப்படாத எந்தச் செயலும் குறையுடையதாகவே இருக்கும். குறையுடைய செயலை செய்துவிட்டு பலன் நான் எதிர்ப்பார்ப்பதுப் போல்தான் இருக்க வேண்டும் என்று அதிகாரம் செய்வது எப்படி பொருந்தும்.

வினோபாபாவின் கூற்றின்படி ஒரு செயலுக்கு இரண்டு விதமான பயன்கள் உண்டு. ஒன்று அகப்பயன்; மற்றொன்று புறப்பயன்

செயலை நிறைவாகச் செய்யும் போது அதனால் ஏற்படுகின்ற சுயதிருப்தி (SELF SATISFACTION). வேறு யாரும் இதை நமக்குத் தரமுடியாது.

புறப்பயன் எப்போதுமே அழியக்கூடிய உடலோடு சம்பந்தப்பட்டது. புறப்பயனைக் கொண்டு அதிகபட்சம் நம்முடைய உடல்ரீதியான அடிப்படைத் தேவைகளைத்தான் (உணவு, உடை, உறைவிடம் ஆகியவற்றிற்காகவோ அல்லது அதன் தொடர்பான கேளிக்கைகளுக்காகவோ). பூர்த்தி செய்துகொள்ள முடியும்.

ஒரு உதாரணம் பார்ப்போம்.

உங்கள் தலைமை அதிகாரி உங்களிடம் திடீரென்று ஒரு பணியைக் கொடுத்து இன்னும் இரண்டு மணிநேரத்திற்குள் முடித்துத் தருமாறுக் கேட்கிறார்.

அந்தப் பணியை விழிப்புடன், உங்கள் முழுத்திறனையும் வெளிப்படுத்தி ஒன்றரை மணிநேரத்திலேயே முடித்துக் கொடுத்துவிடுகிறீர்கள். உங்களுக்கு முழுமையான சுயதிருப்தி. இது அகப்பயன்.

மறுநாள் தலைமை அதிகாரி உங்களை அழைத்து ஒரு தொகையைக் கொடுத்துப் பாராட்டுகிறார். இது புறப்பயன். இந்தப் புறப்பயனைக் கொண்டு மேலே சொன்னது போல் அழியக்கூடிய உடலுக்கான தேவைகளைத்தான் செய்துகொள்ள இயலும். உடலைப் போலவே புறப்பயனும் அழியக்கூடியதே.

அன்பு (LOVE) எப்போது தெய்வீகமாக மாறுகிறது? அதை எந்தவிதமான பற்றுதலுமின்றி (UNCONDITION) வெளிப்படுத்தும் போதுதான். பலன்மேல் அதிகாரம் (பற்று) இன்றி கர்மா (செயல்) செய்யப்படும் போது அது தெய்வீகமாக மாறுகிறது.

நமது சுதர்மாவின்படி பலனின் மேல் கவனத்தை செலுத்தாது நாம் செய்யும் கர்மா நமக்கு சுயதிருப்தியை அளிக்கிறது. சுயதிருப்தி பெறும்போது நமது மனம் சமநிலையில் இருக்கிறது. அதனால் மனத்தின் ஆற்றல் சேமிக்கப்படுகிறது. விழிப்புணர்வு பெருகுகிறது. ஆக இதுவே யோகம் ஆகிறது. கர்மயோகம் ஆகிறது.

ஸர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம்

-ஸ்ரீசக்திப்ரியன்